Waarom de confrontatie met jezelf aangaan?

Geconfronteerd worden met jezelf is pijnlijk en kan zelfs beangstigend zijn. Je loopt wellicht liever bij jezelf weg.

Daar is niets mis mee. Ik denk dat je dat dagelijks doet. Om pijn te vermijden. Om te voorkomen dat je in beweging hoeft te komen. Om het positieve beeld in stand te kunnen houden naar de buitenwereld. Om je ego niet teleur te stellen… En ook gewoon omdat je vaak niet kunt zien waar je je wellicht bewust van zou kunnen of moeten zijn. 

Weglopen bij jezelf kan niet. Je kunt doen of je er zelf niet bent, maar je blijft altijd bij jezelf. En alles wat je bij je draagt, blijft zich keer op keer weer aandienen. Tot je er de confrontatie mee aangaat en het een plek geeft, verwerkt, begrijpt, verandert, accepteert etc. 

De confrontatie met jezelf aangaan doe je met een reden. 

Je wilt een makkelijker en relaxter leven. Je wilt je vrij en waardevol voelen. Je wilt af van moeilijke emoties die je bijven achtervolgen. Je hebt ambities, maar zit jezelf in de weg deze waar te maken. 

Mocht je overwegen de confrontatie met jezelf aan te gaan, lees onderstaande tekst dan eens. Wellicht geeft het je net zoveel inspiratie en kracht als het mij ooit gaf. 

De vicieuze cirkel

Als ik blijf kijken, zoals ik altijd heb gekeken

Blijf ik denken, zoals ik altijd dacht

Als ik blijf denken, zoals ik altijd heb gedacht

Blijf ik geloven, zoals ik altijd heb geloofd

Als ik blijf geloven, zoals ik altijd heb geloofd

Blijf ik doen, zoals ik altijd heb gedaan

Als ik blijf doen, zoals ik altijd heb gedaan

Blijft mij overkomen, wat mij altijd overkwam

Maar als ik mijn ogen sluit

En voel mijn ware zelf van binnen

Dan kom ik deze cirkel uit

En kan ik steeds opnieuw beginnen

(bron onbekend)