Invloeden op stress level coach hond

De invloed van stress op het emotionele en fysieke welzijn van zowel mens als hond is groot. Dat wil niet zeggen dat stress per definitie slecht is. Stress hoort bij het leven. Te veel stress gaat echter vaak een keer leiden tot problemen. Wikipedia definieert stress als volgt: ‘Stress is een vorm van spanning die in het lichaam van mensen, dieren of planten optreedt als reactie op externe prikkels en die gevolgd wordt door een bepaald patroon van fysiologische reacties.”

In het coachen met honden ontkomen we er niet aan dat de coach hond blootgesteld wordt aan stress. Iedere coach hond heeft momenten waarop er spanning optreed in het lichaam als gevolg van een externe prikkel. De hond zal op deze prikkel en de ontstane spanning reageren door een bepaald patroon of een fysiologische reactie.

In het coachen met honden is het in mijn ogen de kunst en de verantwoordelijkheid van de coach om het stress level van de hond zo laag mogelijk te houden. Het is een mooi streven om de randvoorwaarden voor de hond zo te creëren dat de stress enkel veroorzaakt wordt door hetgeen de coachklant oproept bij de hond. Ik denk dat ook de coaching daarmee steeds duidelijker wordt en de spiegel die de coach hond de coachklant voorhoudt een steeds zuiverder spiegel zal zijn.

De hond begrijpt zijn rol en aanvaard deze

Een hond die je wilt meenemen in het coachen moet leren begrijpen wat zijn rol is. Tevens zal de hond deze rol ook moeten willen aanvaarden. Als ik een nieuwe hond meeneem in mijn werk is de eerste stap altijd dat hij meegaat naar mijn werkplek. Daar leert hij kalm en rustig op zichzelf te zijn in de omgeving, zonder dat ik me steeds met hem bemoei.

Daarna neem ik de hond af en toe mee als ik een coachklant heb. Soms doet zich spontaan iets voor tussen mens en hond en dat kan ik in mijn coaching betrekken als het van toegevoegde waarde is.

Tijdens de eerste interacties die ik de hond laat hebben met een coachklant, geef ik mijn klant aan op welke plek hij contact mag maken met de hond. De hond loopt bij mij in eerste instantie los, zodat hij kan kiezen waar hij is. Ik blijf op afstand staan. Vaak zie ik dat de hond heen en weer loopt tussen mij en mijn coachklant en niet goed begrijpt wat de bedoeling is. Ik kijk de hond niet aan als hij contact zoekt met mij en houd mijn energie bij mezelf en mijn aandacht bij mijn klant.

Na een aantal ervaringen met coachklanten zie ik vaak dat de hond mij niet meer zoekt in het contact en makkelijk het contact me de coachklant zoekt. Van daaruit gaat de hond steeds verfijnder een rol vervullen richting de samenwerking met mijn coachklant. De spiegel en de feedback van de hond wordt steeds duidelijker. Dat is voor mij het moment om de conclusie te trekken dat de hond zijn rol heeft aanvaard.

De houding van de coach geeft ruimte en veiligheid

Iedereen die begint met coachen herkent ongetwijfeld het gevoel van het goed willen doen in je werk. Je wilt graag resultaat zien en je coachklant of opdrachtgever tevreden hebben. Wees je bewust van het effect dat dit kan hebben op je hond. Jij kunt het probleem of vraagstuk niet oplossen voor je coachklant en je kunt ook niet verwachten van je hond dat hij dat doet voor je coachklant. Jij faciliteert het leerproces, zodat je coachklant meer zicht krijgt op zichzelf en de situatie. Je hond is het hulpmiddel daarbij. Als jij uitstraalt dat je hond mag zijn zoals hij is en doen waar hij de behoefte toe voelt, geef je je hond daarmee de ruimte en veiligheid die hij nodig heeft. Ik heb altijd als vertrekpunt in mijn coaching dat er is wat er is. Dat is wat er ontstaat en wat informatie geeft in het bewustwordings- of leerproces.

Daarnaast is het belangrijk je ervan bewust te zijn dat jij geen ruis bent op het moment dat je hond en de coachklant een bewuste interactie hebben met elkaar. Een mooi voorbeeld daarvan vind ik bij mijn honden de momenten dat ze op het veld lopen terwijl de coachklant met ze aan het werk mag gaan. Soms gaan ze graven of aarde eten voordat de coachklant daadwerkelijk iets aan ze vraagt. Ze weten dat ik daar normaal gesproken iets van zeg als ik het zie dus doen ze het vaak niet als ik erbij ben. Als ik erbij ben en ze zijn aan het werk, zal ik er echter niets van zeggen. Ik wil voorkomen dat ik ‘ruis’ wordt in de interactie tussen coachklant en hond. Soms zie ik ze dan met een schuin oog naar mij kijken. Vol vertrouwen dat ze op dat moment de ruimte hebben te doen wat ze willen.